Πέτρα ή άμμος;

Ζούμε σε εποχή που αξιολογούμαστε ως ανθρωπότητα αν στην διάρκεια προηγούμενων δεκαετιών χτίσαμε την συνειδητότητά μας σε πέτρα ή σε άμμο.
Ό,τι χτίστηκε σε πέτρα θα διατηρηθεί και ό,τι χτίστηκε σε άμμο θα γκρεμιστεί σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Το χτισμένο σε άμμο δεν το στηρίζει πιά η ενέργεια των καιρών μας. Έτσι από ορατή, υλοποιημένη και σταθεροποιημένη μορφή στην ζωή μας θα μετατραπεί σε "μη ον", δηλαδή ανύπαρκτο. Δεν θα έχει επαρκή ενέργεια για να το τροφοδοτεί, ώστε να υπάρχει στην ζωή μας ως πρόσωπο ή κατάσταση.

Αυτό ισχύει για καταστάσεις και άτομα στην προσωπική ζωή του καθενός, για επιχειρήσεις / οργανισμούς, για πόλεις, για χώρες, για ηπείρους και για όλη την ανθρωπότητα.

Χτίζω σε πέτρα την συνειδητότητά μου αν:

  • έχω ως κίνητρο κάθε πράξης μου (λιγότερο ή περισσότερο σημαντικής) κάθε στιγμή μέσα στην καθημερινότητά μου το να λειτουργώ ωφέλιμα για όλους τους συμμετέχοντες και κατ' επέκταση για τους συνανθρώπους μου. Πρώτα για τους γνωστούς και μετά για τους ... αγνώστους
  • το ατομικό μου συμφέρον ταυτίζεται με την ηρεμία, γαλήνη, χαρά και με ό,τι συνεισφέρει στην εξέλιξη της ψυχής μου, όπως θα ήθελα να την βιώσω στο σύντομο (μερικές δεκαετίες) πέρασμά μου από το γήινο πεδίο
  • υπηρετώ την ανθρωπότητα υπηρετώντας την αλήθεια με απλότητα.
    Νοιάζομαι αν το ατομικό μου συμφέρον βρίσκεται σε ισορροπία με το πολλαπλό, δηλαδή το κοινό όφελος. Αν αυτή η ισορροπία χαλάει, δεν επιλέγω την πράξη.

Χτίζω σε άμμο την συνειδητότητά μου αν:

  • έχω ως κίνητρο κάθε πράξης μου μόνο ό,τι θεωρώ χρήσιμο για το Εγώ μου και ό,τι θεωρώ "κτήμα" μου (ανθρώπους, αντικείμενα κλπ)
  • το ατομικό μου συμφέρον ταυτίζεται μόνο με το βραχυπρόθεσμο "κέρδος" μου, αδιαφορώντας αν αυτό βλάπτει άλλους ανθρώπους
  • χαλάω την ισορροπία ατομικού-πολλαπλού και νοιάζομαι πρωτίστως για το τί θα "αρπάξει" το Εγώ μου

Η ενέργεια μπορεί να στήριζε για μεγάλο χρονικό διάστημα όσους έχτιζαν σε άμμο, διότι υπήρχαν πολλοί που συνεισέφεραν στην στήριξη αυτής της ενέργειας με τις πράξεις τους.
Μπαίνουμε όμως, αργά αλλά σταθερά, σε χρόνους που μόνον ό,τι χτίστηκε σε πέτρα θα διατηρηθεί και αυτό θα φανεί υλοποιημένο στους ... μελλούμενους καιρούς.

Η μεγάλη "παγίδα" είναι η ψευδαίσθηση ότι πολλοί μπορεί να νομίζουν ότι έχτιζαν σε πέτρα, διότι έλεγαν ωραίες θεωρίες και αισθανόντουσαν ... εξυψωμένοι.

Η αιώνια Συμπαντική Αλήθεια όμως λέει ότι μόνο οι πράξεις μας στην καθημερινότητα ρυθμίζουν σε τί χτίζουμε την συνειδητότητά μας.
Τα λόγια και οι θεωρίες δεν έχουν καμμία σημασία, απλώς είναι "έπεα πτερόεντα" για να βαυκαλίζεται και να τέρπεται το Εγώ μας.

  • όσοι έχτιζαν σε πέτρα, ας συνεχίσουν. Είναι στέρεο το οικοδόμημά τους
  • όσοι έχτιζαν σε άμμο, ας μην θρηνούν πάνω στα ερείπια. Είναι η ευκαιρία για ένα καινούργιο χτίσιμο, πιό υγιές

Μετά από μία κακή σοδειά πρέπει αμέσως να οργώσεις.
Σενέκας

Η υγιής δυσαρέσκεια είναι προάγγελος προόδου.
Γκάντι

Εὖ σοι τὸ μέλλον ἔξει· ἂν τὸ παρὸν εὖ τιθῆς
(το μέλλον σου θα είναι καλό, αν τακτοποιήσεις καλά το παρόν)
Ισοκράτης

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ!!!

Σημείωση: η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνον αν είναι εμφανής η πηγή

  • Εμφανίσεις: 1251

Σοφά λόγια...

Εν οργή μήτε τι λέγειν μήτε πράσσειν
Πυθαγόρας
Καρδίαν μη εσθίειν (μην τρώς την καρδιά σου δηλ. μην στενοχωριέσαι)
Πυθαγόρας