Οχι αλλο τελμα!

Αναποφευκτο κομματι της ζωης στο γηινο πεδιο ειναι η επιλυση θεματων που συνεχως προκυπτουν.
Οσο και να επιθυμουμε να φτασουμε στην κατασταση που ολα θα ειναι ... ρυθμισμενα και τακτοποιημενα για να ... ξαποστασουμε και να ειμαστε εντελως ξεγνοιαστοι, βλεπουμε στην πραξη οτι αυτο ειναι αδυνατον.
Το γνωστο ρητο λεει : οταν εχεις ολες τις απαντησεις, η ζωη σου αλλαζει τις ερωτησεις.

 - Αρα το πρωτο βημα ειναι να αποδεχθουμε οτι η αλλαγη, η μεταβλητοτητα και η ρευστοτητα των καταστασεων ειναι μερος της ιδιας της ζωης και το να προσπαθουμε να το αποφυγουμε ειναι απλως τεραστια σπαταλη ενεργειας και εσωτερικης αναταραχης, με αποτελασμα την δικη μας εξουθενωση μονο και τιποτα αλλο.

 - Το δευτερο βημα ειναι να μπουμε σε καποια δραση, εστω και αν δεν κανουμε τις ... τελειες κινησεις.
Κανουμε κατι, αρκει να μην μενουμε για μεγαλο χρονικο διαστημα μεσα σε μια δυσαρεστη κατασταση, διοτι αυτο φθειρει πολυ την ψυχη.

• Αν οι κινησεις μας ειναι οι καταλληλοτερες για την επιλυση του θεματος, αυτο ειναι πολυ καλο για εμας.
• Ακομα ομως και αν κανουμε αδεξιες κινησεις, που δεν ειναι και οι πιο αποτελεσματικες, και αυτο βοηθαει πολυ, διοτι θα μας οδηγησει να βρουμε βημα - βημα την καλυτερη λυση.

Αυτο που ειναι εντελως καταστρεπτικο, ειναι το να μενουμε παθητικα καθηλωμενοι μεσα σε ανεπιλυτες δυσκολιες.
Δεν εχει ιδιαιτερη σημασια αν ειναι απλα πρακτικα θεματα αυτα που μας απασχολουν ή σοβαροτερα θεματα σχεσεων, οικονομικων, υγειας, κλπ.
Η παθητικοτητα και η αδρανεια στην αντιμετωπιση τους ειναι σχεδον ... εξισου βλαβερη για την εσωτερικη μας ηρεμια και τελικα για την υγεια μας.
Η παθητικοτητα οδηγει στην συγχυση, ενοχες για την ... μη επιλυση, πικριες και τελικα σε μια φοβισμενη σταση απεναντι στην ιδια την διαδικασια της ζωης.
Γινομαστε ατολμοι και φοβισμενοι και σε αλλους τομεις (εκτος απο τον ... επιμαχο) και αυτο ειναι η μεγαλη ηττα.
Ο φοβισμενος ανθρωπος δεν μπορει να λειτουργησει με απλη ορθολογιστικη σκεψη για να βρισκει λυσεις, διοτι ο φοβος νικαει το μυαλο.
Το τελικο "χτυπημα" ειναι οτι ο φοβισμενος ανθρωπος δεν ειναι συμπαθης (συνειδητα ή ασυνειδητα), λογω της χαμηλης δονησης του φοβου που τον διακατεχει και τελικα μενει επι της ουσιας μονος μεσα στο τελμα του φοβου του και με ... ανεπιλυτα τα θεματα του.

Η ΔΡΑΣΗ ομως, εστω και αδεξια, οδηγει σε δρομους πιο αποτελεσματικους, πιο ... φωτεινους ΚΑΙ με πολλους συνοδοιπορους!

Σημειωση : η αναδημοσιευση επιτρεπεται μονον αν ειναι εμφανης η πηγη.