Να πει κανεις ή να μην πει;

Καθε επιλογη που κανει ενας ανθρωπος ειναι παντα η λιγοτερο οδυνηρη γι΄αυτον, ανεξαρτητα απο τι νομιζουμε εμεις.
Εμεις μπορει να βλεπουμε ξεκαθαρα ως εξωτερικοι παρατηρητες οτι ο αλλος κανει ακαταλληλες επιλογες σε οποιονδηποτε τομεα της ζωης του.
Ομως οι ανθρωποι λειτουργουν συνηθως με την αληθεια ΤΟΥΣ και οχι με την αντικειμενικη πραγματικοτητα.
Αν εκφερουμε κρισεις και αποψεις χωρις προσοχη και ο συνομιλητης μας δεν ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει αυτην την ... πραγματικοτητα που του υποδεικνυουμε, το βιωνει κυριως ως απορριψη των σκεψεων και των θεσεων του, παρα ως ειλικρινη προθεση εκ μερους μας να συνεισφερουμε στην επιλυση των θεματων του.
Πιο πιθανο ειναι να προκυψει ενταση στην σχεση μας μαζι του και να πληγωθει, παρα να ... διορθωθει.

Αυτο συμβαινει διοτι καθε ψυχη βαθια μεσα της γνωριζει την αληθεια, αλλα προσωπικες αδυναμιες, ανασφαλειες, ... ενα "βολεμα" του εγω σε ορατα δυσαρμονικες καταστασεις, την εμποδιζει να παρει αποφασεις ωφελιμες γι΄αυτην.

Η δικη μας ... αποτομη και τελικα αστοχη παρεμβαση απλως θα βγαλει τις αδυναμιες στην επιφανεια, θα "γκρεμισει" το εσωτερικο οικοδομημα του αλλου, χωρις ομως ο αλλος να εχει την δυνατοτητα να το ξανακτισει στην τρεχουσα φαση (τουλαχιστον).
Η προθεση μας καλη, το αποτελεσμα ... ανεπιτυχες (ο δρομος για την κολαση ειναι στρωμενος με καλες προθεσεις...)

ΑΡΑ

κανουμε μικρες και διακριτικες νυξεις εκφραζοντας τις αποψεις μας και αν δεν υπαρχει δεκτικοτητα, σταματαμε.
Οταν ο αλλος ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει την πραγματικοτητα και να διαχειριστει τις αδυναμιες του, θα βρει τροπο να το κανει.
Τοτε, αν ζητησει βοηθεια, του την προσφερουμε.
Αλλιως οι σχεσεις μας διαταρασσονται και ... φυλλορροουν και εμεις μενουμε με την απορια του ΓΙΑΤΙ;
Αφηστε που υπαρχει και η πιθανοτητα να εχουμε εμεις τις λαθος αποψεις και ο αλλος τις σωστες, για λογους που αγνοουμε στο παρον, αλλα θα φανουν στο ... μελλον!

Ο σεβασμος στις προσωπικες αδυναμιες και στο προσωπικο χρονικο διαστημα που χρειαζεται ο καθενας για να τις επεξεργαστει, εστω και αν ολα αυτα μας φαινονται ... εξοργιστικα, ειναι Αληθινη Αγαπη για τον αλλον και οχι οι ... εξυπνες παρεμβασεις μας!